Persoonlijk: mijn verhaal

Ik vind het toch wel spannend, om dit allemaal te delen. Maar beloofd is beloofd. Hierbij mijn zwanger worden verhaal! In de hoop dat jullie hier ook wat aan hebben.

Hoe het begon

In het begin als je samen met je partner hebt besloten om te stoppen met de pil omdat jullie graag een kindje willen, is het nog leuk, het zwanger willen worden. Maar dat gevoel werd bij mij al snel opgevolgd door veel onzekerheid, verdriet, boosheid en ongeduld.

Wij waren in voorjaar 2016 al 3 jaar samen. Een kinderwens was er bij beide en besloten daarom te stoppen met de anticonceptiepil. We wilden niets overhaasten, maar wisten dat het niet altijd zomaar klaar was en het misschien wel even kon duren voordat wij zwanger raakten.

Doordat mijn relatie met eten eerder verstoord was en hierdoor mijn menstruatie uit bleef, heb ik het gevoel gekregen dat het bij mij ook wel even kon duren. Besef over mijn eigen cyclus had ik niet, maar was ik wel nieuwsgierig naar.

De eerste maand zonder anticonceptie ging voorbij, maar mijn menstruatie bleef uit. Dit kon nog wel een half jaar duren, hoorde ik mijzelf zeggen. Na een paar maanden wachten, hebben we de huisarts geïnformeerd. Deze noemde het nog even aan te kijken. Na nog een aantal maanden geen menstruatie te hebben gehad, bij de huisarts gevraagd om een doorverwijzing.

Het ziekenhuis

Zo gezegd werd ik doorgestuurd naar een gynaecoloog in het ziekenhuis. Hier werd verschillende keren onderzoeken gedaan (bloed/echo). In het begin waren mijn bloeduitslagen wat te laag. En omdat ik een te laag lichaamsgewicht had, kreeg ik het advies mee om eerst aan te komen. Een jaar later had ik er een paar kilo erbij en dit bleef heel stabiel. Bloeduitslagen waren beter. Maar nog steeds geen eigen cyclus. De gynaecoloog wilde mijn lichaam nog meer tijd geven. Na een jaar mochten we weer terug komen en mochten we (eindelijk, voor mijn gevoel) starten met hormoonbehandelingen. Dit was eind 2018. Na bijna een jaar hormoonbehandelingen was ik nog niet zwanger. In tussentijd was ik bezig geweest met mijn voedingspatroon, deze was namelijk heel eenzijdig. Ik ben voedzamer gaan eten, ik ben mijn eigen cyclus gaan ondersteunen en werd nog wekelijks (naja bijna dagelijks) gecontroleerd in het ziekenhuis. Uiteindelijk werd mijn baarmoederslijmvlies dikker, maar een zwangerschap bleef uit. Na heel veel pogingen met hormonen, zonder resultaat, begon bijna het moed in mijn schoenen te zakken. Elke maand je weer bij elkaar rapen, weer hoop creëren en er maar weer voor gaan… vond ik heel zwaar.

“Ik vond het zwaar, mijn lichaam begon anders te reageren op hormonen”

Om mij heen hoorde ik op dit moment veel zwangerschapsaankondigingen en dat was natuurlijk heel goed nieuws. Maar in zo’n traject, wanneer je het ook zó graag wilt, maar het niet lukt om zwanger te worden.. deed het ergens gewoon heel veel pijn. Ondanks dat het voor de  ander natuurlijk prachtig nieuws was, kon ik hiervan eigenlijk alleen maar huilen. Wat was ik ook een egoïst, niet meer blij voor een ander kunnen zijn en er gewoon om moeten huilen, belachelijk! Op dat moment vond ik dat een vreselijk eigenschap van mijzelf. Dit gevoel wilde ik dan ook nooit uitspreken en hield ik voor mijzelf. Ik begon mijzelf af te zonderen, voelde mij totaal niet meer mijzelf en werd voor mijn gevoel overgenomen door de hormonen die ik zelf moest spuiten.

Mijn lichaam begon ook anders te reageren op de hormonen, kreeg verschillende keren cystes in mijn eierstokken en moesten we de behandelingen pauzeren. In het ziekenhuis leefden ze met ons mee, elke keer dat ik het ziekenhuis weer belde dat ik ongesteld was geworden, baalden hun met mij mee. Er moest toch ook een andere oplossing zijn, waar ik beter op zou reageren.. En die was er! Omdat ik geen eigen cyclus had, mocht ik starten met een nieuwe behandeling in het ziekenhuis, een hormoonpompje. Dit stimuleerde mijn eigen hersenen om eigen hormonen aan te maken.

Het hormoonpompje

Na een paar weken pauze, omdat ik weer cystes had in mijn eierstokken, mocht ik beginnen met het pompje. 23 december 2019 plakte ik het eerste pompje op mijn buik. Na een week werd ik weer onderzocht. Nadat ik steeds meer dan 6, 7, 8 of meer eitjes had op hormonen spuiten, had ik maar 1 prachtig eitje met het hormoonpompje, wat eigenlijk normaal is. Wanneer je een eigen eisprong hebt in een eigen cyclus, groeit ook één dominante eicel uit die vervolgens springt, wat dus je eisprong is. Ik had hoop, dit pompje voelde zo goed op dat moment. Ik kreeg mijn vertrouwen weer terug en ik voelde dat het uiteindelijk wel ging lukken. Al was het niet deze maand, dan was het vast de maanden erop.

Omdat we de periode dat we mochten testen, op wintersport gingen. Hadden we afgesproken om geen zwangerschapstest te doen, dit om teleurstelling te voorkomen. Tijdens de vakantie voelde ik al pijn in mijn borsten, kreeg ik last van duizeligheid en bleef de menstruatie uit. Het zal morgen vast wel komen, dan kan het ook altijd nog komen, waren mijn gedachten. Maar de volgende dag nog steeds geen menstruatie, de dag daarna ook niet. Nu móest ik het weten. Daar stond ik dan, in het toilet van de après-ski tent, met een test en twee streepjes erop… hét was gewoon echt zo! Het was gewoon gelukt!

“Ik was echt zo blij als een kind, ik had mijn eigen cyclus weer terug!”

Na de zwangerschap

Na een hele fijne zwangerschap en geboorte, kraamperiode en bijna tien maanden borstvoedingsperiode was mijn cyclus nog steeds niet op komen dagen. Inmiddels woog ik ook wel heel wat kilo’s meer dan voor mijn zwangerschap (bewust, nu is het gezond gewicht en heeft mijn lichaam meer energie over). Mijn lichaam moest weer weten dat hij weer hormonen moet aanmaken, een eisprong moet gaan maken en een cyclus moet gaan volgen. Ik heb mijn leefstijl aangepast, ben supplementen gaan slikken én heb mijn voeding aangepast en daar was die: mijn menstruatie, mijn eigen cyclus! Eindelijk!

Heb jij nou ook problemen met jouw eigen cyclus of hormonen, problemen met zwanger worden of hulp nodig om je zwangerschap zo fijn mogelijk te laten verlopen? Stuur mij vooral een mailtje of WhatsAppje. Ik help je graag!